Κάρτες σίτισης: επεισόδιο 1650

ΤΟ ΣΙΡΙΑΛ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…
υπό την σκηνοθεσία Υπουργείου, Πρυτανείας, ΔΑΠ-ΝΔΦΚ

Από την αρχή της φετινής χρονιάς, όπως και επί σειρά ετών μιας και η λέσχη μας είναι ιδιωτική, θεσπίστηκαν «κριτήρια» με βάση τα οποία οι φοιτητές δικαιούνται ή όχι κάρτα σίτισης. Και φέτος το κυρίαρχο κριτήριο ήταν εισοδηματικό (στις 45.000€ προσαυξημένο κατά περιπτώσεις), ωστόσο από την πρώτη στιγμή φάνηκε ότι σε καμιά περίπτωση δεν θα ικανοποιούνταν το σύνολο των δικαιούχων (κοντά στους 3600) μιας και η απίστευτα συρρικνωμένη χρηματοδότηση του πανεπιστήμιου από το Υπουργείο και συνεπώς η σύμβαση με τον ιδιώτη το έκανε αδύνατο. Εν τέλει οδηγηθήκαμε σε μια κατάσταση το πανεπιστήμιο να μην μπορεί να καλύψει τα κριτήρια που το ίδιο έθετε χωρίζοντας εξ’ αρχής τους φοιτητές σε δικαιούχους και μη.

Με αυτά και με αυτά, κάρτα πήραν 1900 φοιτητές (σχεδόν δηλαδή οι μισοί από τους δικαιούχους-ποσοστό κάτω του 20% του συνόλου των φοιτητών), ενώ για τους υπόλοιπους η μόνη ανακοίνωση που βγήκε τους…ενημέρωνε για την δυνατότητα που έχουν να καταβάλουν 3,5€ την μέρα για να τρώνε. Μερικοί από αυτούς τους 1900 είχαν παρατηρήσει μια μικρή «ιδιομορφία» στη φετινή τους κάρτα, η οποία με την νέα χρονιά επιβεβαίωσε τους φόβους τους… Παρατήρησαν δηλαδή ότι η κάρτα λήγει στο τέλος του 2013, κάτι το οποίο αυτή τη στιγμή σημαίνει ότι ακόμη 250 από τους αρχικούς «υπερτυχερούς» παραδίδουν τα «προνόμια» τους και ξαφνικά εν μέσω της χρονιάς γίνονται ξανά «πλούσιοι» άρα και μη δικαιούχοι. (ναι, δηλαδή πέσαμε στο 1650).

Τα επεισόδια αυτού του σίριαλ μπορεί να μας επιφυλάσσουν και άλλες εκπλήξεις μέσα στη χρονιά, ωστόσο και οι …σκηνοθέτες φέρουν και αυτοί τις ευθύνες τους για αυτή την πλοκή και οφείλουν να αναδειχθούν. Από τη μια το ίδιο το Υπουργείο που στη λογική της λιτότητας και των περικοπών, θυσιάζει λέσχες, εστίες, εργαζομένους στα πανεπιστήμια και ότι άλλο βρει μπροστά του, ασχέτως της ζωτικής σημασίας των παραπάνω για την καθημερινότητα μας αρκεί να «βγουν τα νούμερα» και ο Αρβανιτόπουλος να δηλώνει ικανοποιημένος που έβαλε μια τάξη. Από την άλλη, Πρυτανεία και Συμβούλιο κάνουν λες και τα παραπάνω, τόσο με τη λέσχη όσο και συνολικότερα στοιχεία υποχρηματοδότησης και αναδιάρθρωσης, συμβαίνουν κάπου άλλου και αφορούν κάποιους άλλους, κρατώντας μια στάση αναμονής, πολλές φορές και κατανόησης απέναντι στο Υπουργείο!

Τρίτη και καλύτερη όμως η «δύναμη ευθύνης», ΔΑΠ-ΝΔΦΚ. Μπορεί να έχει διαχρονικά θέση υπεράσπισης των ιδιωτών στα πανεπιστήμια. Μπορεί να έχει συμφωνήσει με την ψήφο της σε παλαιότερη Σύγκλητο για αύξηση του αντιτίμου στη λέσχη. Μπορεί να αρνείται να κάνουμε Συνέλευση για να συζητήσουμε τέτοιου είδους προβλήματα (εδώ που τα λέμε και κάθε είδους πρόβλημα…), αλλά αυτή τη φορά έφερε τα πάνω-κάτω!! Έκανε το αναπάντεχο… Έστειλε επιστολή! Έτριξε για τα καλά τα δόντια του Υπουργού και του Πρύτανη και τώρα όλα είναι απλά θέμα χρόνου…




Στη διαπίστωση όμως ότι τα παραπάνω-παρά τις πολλές δυνατότητες λόγω σεναρίου, δεν αποτελούν κωμωδία αλλά επιβαρύνουν την δικής μας καθημερινότητα τα πράγματα αλλάζουν. Σε μια περίοδο που η πίεση για ένα «γρήγορο» πτυχίο αυξάνεται, που η αξία αυτού μειώνεται, που η προοπτική μας τσακίζεται, που η κρίση αδειάζει τις τσέπες μας, η μεταφορά του κόστους σπουδών στις πλάτες μας, η συρρικνωμένη μέριμνα, οι κάρτες σίτισης που παίρνονται πίσω αλλά και αυτές που δεν δόθηκαν ποτέ, πρέπει να αποτελέσουν τις σταγόνες που θα κάνουν το ποτήρι να ξεχειλίσει… Ας μην μένουμε θεατές, ας ξεβολέψουμε τους σκηνοθέτες από τις θέσεις τους, ας πάρουμε τον Σύλλογο στα χέρια μας συμμετέχοντας στη διαρκή προσπάθεια για ενεργοποίηση του, για να μην στέλνει παρακάλια αλλά να κάνει το μόνο που διαχρονικά αποδεικνύεται νικηφόρο-να κινητοποιείται δυναμικά και μαζικά ενάντια στις περικοπές της Φοιτητικής Μέριμνας διεκδικώντας άμεση χρηματοδότηση της.

Σχόλια