Πρόταση της Α.Ε.Π. – Ε.Α.Α.Κ. για διεξαγωγή ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ



Διανύουμε μια περίοδο όπου όλοι και όλα γύρω μας συνεχίζουν να δείχνουν ότι η οικονομική κρίση παραμένει και ότι τα «δύσκολα» καλά κρατούν… Δε χρειάζεται να είναι κανείς ιδιαίτερα αναλυτικός με τα προωθούμενα μέτρα και τις κυβερνητικές μεταρρυθμίσεις, αρκεί μια σύντομη ματιά στο κοινωνικό τοπίο. Διόγκωση της ανεργίας- ειδικά στους νέους-, απολύσεις εργαζομένων, ξεπούλημα σχεδόν όλων των κρίσιμων για τη καθημερινότητα μας δημοσίων αγαθών, αυταρχισμός, «τυφλή πίστη» στις μνημονιακές δεσμεύσεις.

Δε χρειάζεται κανείς να είναι ιδιαίτερα αναλυτικός όμως, και γιατί πέρα από την βίωση της παραπάνω κατάστασης στην καθημερινότητα των ζωών μας, αποτυπώνεται και στην ίδια την λειτουργία του πανεπιστημίου και στις σπουδές μας γενικότερα.
Με μια γρήγορη ματιά

Είναι ίσως η πρώτη χρονιά που σχεδόν όλες οι πτυχές της φοιτητικής μέριμνας του πανεπιστημίου μας πλήττονται. Η παροχή καρτών σίτισης  έχει μειωθεί αισθητά παρά την φετινή αύξηση των εισακτέων, με αποτέλεσμα να μην ικανοποιούνται ούτε καν αυτοί που πληρούν τα αρχικά «κριτήρια». Από την άλλη, γίνονται ξεκάθαρα τα αποτελέσματα της περσινής αλλαγής του εσωτερικού κανονισμού για τις εστίες, μιας και φέτος μερικοί φοιτητές έρχονται αντιμέτωποι με την έξωση τους από αυτές παρά την ύπαρξη 20 κενών κλινών. Ακόμη όμως και στα πιο απλά ζητήματα, όπως η άνετη παρακολούθηση μαθημάτων χωρίς φοιτητές στα σκαλιά, ή ακόμη και η δυνατότητα να διδάσκονται όλα τα μαθήματα των προγραμμάτων σπουδών, τίθενται σε διακύβευση είτε γιατί στη πρώτη περίπτωση δεν έχει γίνει καμιά ενέργεια για επίλυση του χωροταξικού προβλήματος παρά την μεταφορά παραπάνω τμημάτων στο Πα.Μακ, είτε γιατί στην δεύτερη περίπτωση, μένει απλήρωτη μια συγκεκριμένη κατηγορία καθηγητών, οι λεγόμενοι ΠΔ/407.

Είναι όμως και η πρώτη χρονιά που λειτουργεί στο πανεπιστήμιο μας και το μοντέλο της «σχολής-τμήματος». Αν και αρχικά φαίνεται σαν μια άνευ σημασίας και μόνο σε ονομαστικό επίπεδο αλλαγή, τα πράγματα μάλλον είναι πιο περίπλοκα. Η κατεύθυνση που μπαίνει από την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση γύρω από το συγκεκριμένο ζήτημα είναι μελλοντικά ο μαθητής να εισάγεται σε μια σχολή πιο γενική (π.χ. Οικονομικών και Περιφερειακών Σπουδών) και μετά από ένα βασικό κύκλο σπουδών να καλείται να επιλέξει ένα πιο εξειδικευμένο τμήμα εντός της σχολής (π.χ. ΒΣΑΣ) αν το θέλει. Έτσι εκτός του κινδύνου αυτός ο εν δυνάμει δεύτερος κύκλος προπτυχιακών σπουδών να γίνεται με δίδακτρα (άλλωστε με δίδακτρα γίνονται ήδη τα μεταπτυχιακά στο Πα.Μακ.) , οδηγούμαστε σε μια κατάσταση δημιουργίας σχολών «δύο ταχυτήτων» και επομένως ξεκάθαρης υποβάθμισης πτυχίων συγκεκριμένων σχολών.

Αν παρατηρήσουμε ακόμη τις ολοένα και μεγαλύτερες απαιτήσεις χρόνο με χρόνο από τις σχολές μας, πλάι στο ατομικό μονοπάτι συνεχούς επανακατάρτισης (1ο πτυχίο, 2ο πτυχίο-σχετικά κατώτερο-συμπληρωματικό, μεταπτυχιακό κτλ) μπορούμε να αντιληφθούμε ότι βρισκόμαστε μπροστά στην προσπάθεια «μετάλλαξης» μιας ολόκληρης γενιάς σε «ρομποτάκια» και του σύγχρονού φοιτητή σε ένα υπάκουο, ευέλικτο και πειθήνιο άτομο που δεν διεκδικεί αλλά «ταιριάζει γάντι» στις νέες εργασιακές συνθήκες πλήρους εκμετάλλευσης, ευελιξίας , μαύρης και κακοπληρωμένης δουλειάς «του ποδαριού».   Έτσι, το πανεπιστήμιο, οι ρυθμοί σπουδών, το ίδιο το περιεχόμενο των προγραμμάτων σπουδών εν τέλει το σύνολο της λεγόμενης εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης έρχονται να «εγγυηθούν» αυτήν την «μετάλλαξη» μας.

Άλλος για Καϊμακτσαλάν;

Με αυτή τη κατάσταση, θα περίμενε κανείς η συζήτηση ανάμεσα στους φοιτητές να είναι ζωντανή και η προσπάθεια ψηλάφησης μιας απάντησης μια ενεργή διαδικασία εντός του Συλλόγου Φοιτητών. Αντ’ αυτού η φετινή κατάσταση στο Σύλλογο Φοιτητών Πα.Μακ. κρίνεται οριακά διαλυτική, με ευθύνη των δύο κυβερνητικών παρατάξεων, ΔΑΠ και ΠΑΣΠ, και κυρίαρχα της πρώτης που ενώ η συντριπτική πλειονότητα των φοιτητών δεν σιτίζεται δωρεάν και φοιτητές πετιούνται έξω από τις εστίες, εκείνη επιλέγει να παρουσιάζει τον Σύλλογο ως θεατή επιθεωρήσεων απ’ τη μια, και από την άλλη να η ίδια ετοιμάζει βαλίτσες για χειμερινούς προορισμούς για να ξεκουραστεί από την… εξαντλητική διοργάνωση «απόλυτων» party.  Είναι κρίσιμο λοιπόν , απέναντι σε μια κατάσταση παρακμής, να ορίσουμε και πάλι κάποιες βασικές έννοιες.

Τι είναι ο Σύλλογος Φοιτητών (Σ.φ.) και τι η Γενική Συνέλευση (Γ. Σ.);

Ο Σύλλογος Φοιτητών περιλαμβάνει ως μέλη του όλους τους φοιτητές του πανεπιστημίου από τη στιγμή της εγγραφής τους σε αυτό. Υπάρχει, όπως άλλωστε ορίζει και το καταστατικό του, για την υπεράσπιση των μελών του όταν τα ίδια θεωρούν ότι τα δικαιώματα τους πλήττονται. Βασικά του όργανα αποτελούν το Διοικητικό Συμβούλιο(Δ.Σ.) και η Γενική Συνέλευση (Γ.Σ.) με ανώτατο την τελευταία. Το Διοικητικό Συμβούλιο έχει 11 έδρες οι οποίες αντιστοιχίζονται στις πολιτικές δυνάμεις εντός του Συλλόγου με τρόπο ανάλογο σε σχέση με τα αποτελέσματα των φοιτητικών εκλογών που διεξάγονται κάθε χρόνο και είναι υπόλογο στις αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων.

Οι Γενικές Συνελεύσεις είναι αποφασιστικές διαδικασίες των Φοιτητικών Συλλόγων και μπορεί να συμμετέχει σε αυτές κάθε φοιτητής. Υπό κανονικές συνθήκες καλούνται με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου. Ωστόσο σε περίπτωση που το Δ.Σ. δεν εγκρίνει μια τέτοια απόφαση, υπάρχει δυνατότητα να οριστεί Γενική Συνέλευση αν παρουσιαστεί σε αυτό συγκεκριμένος αριθμός υπογραφών φοιτητών του Συλλόγου που το απαιτούν (περίπου 600 υπογραφές) οπότε και υποχρεούται να την ορίσει. Πέρα όμως από την συγκεκριμένη μεθοδολογία, σε κάθε περίπτωση ( είτε με ορισμό, είτε με ορισμό λόγω υπογραφών, είτε χωρίς ορισμό αλλά με απλό κάλεσμα) για να πραγματοποιηθεί Γενική Συνέλευση απαιτείται ένας συγκεκριμένος αριθμός φοιτητών σύμφωνα με το καταστατικό του Συλλόγου (περίπου 300 άτομα).

Περί δημοκρατίας στον Σ.Φ. ΠΑ.ΜΑΚ.

Όπως είναι γνωστό , η ΔΑΠ τα τελευταία χρόνια διατηρεί μια «αυτοδυναμία» στο Σύλλογο Φοιτητών μέσω των αποτελεσμάτων των φοιτητικών εκλογών. Έτσι, θεωρεί ότι ο Φοιτητικός Σύλλογος είναι κτήμα της και η συζήτηση εντός των φοιτητών άνευ ουσίας. Αποφεύγει συστηματικά να καλεί Γενικές Συνελεύσεις ενώ πια έχει φτάσει σε σημείο να αναιρεί την ίδια της την τοποθέτηση περί συνελεύσεων «μόνο όταν υπάρχουν αλλαγές στο πανεπιστήμιο» μιας και Γ.Σ. δεν διεξήχθη ούτε όταν το Σχέδιο «Αθηνά» μας έπληττε.

Έχουμε φτάσει στο σημείο ο Σύλλογος Φοιτητών να έχει να κάνει Γενική Συνέλευση δύο χρόνια, δηλαδή από τον Σεπτέμβρη του 2011!! Σε μια περίοδο δηλαδή που η ελληνική κοινωνία πλήττεται βάναυσα, που νεολαία και πανεπιστήμιο βρίσκονται στο στόχαστρο της επίθεσης,  ο Σ.Φ. Πα.Μακ. δεν συζητά ποτέ με ανοιχτές και δημοκρατικές διαδικασίες. Επανειλημμένως  έχουμε καλέσει το Δ.Σ. να πάρει απόφαση για την διεξαγωγή Γενικής Συνέλευσης, επανειλημμένως η ΔΑΠ την έχει καταψηφίσει.

Έτσι, παίρνουμε την κατάσταση στα χέρια μας και καλούμε κάθε φοιτητή να κάνει το ίδιο. Θεωρούμε αναγκαία την διεξαγωγή Γενικής Συνέλευσης άμεσα, αφού τα προβλήματα της υποχρηματοδότησης της φοιτητικής μέριμνας παραμένουν, οι κατευθύνσεις της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης εντείνονται, ενώ δεν αποκλείεται το πανεπιστήμιο μας να βρεθεί αντιμέτωπο με την υπολειτουργία μπροστά σε ένα νέο κύμα διαθεσιμοτήτων-απολύσεων διοικητικών υπαλλήλων ή ακόμη και συγχωνεύσεων.

ΑΝΤΙΣΤΑΣΟΥ στη προπαγάνδα της ΔΑΠ,
ότι η Γενική Συνέλευση είναι «κάτι των αριστερών»,είναι δύσκολο να πραγματοποιηθεί ή ό,τι άλλο σκαρφίζονται για να συκοφαντήσουν όποια προσπάθεια ανάκτησης της δημοκρατίας εντός του Συλλόγου και έκφρασης των φοιτητών.
ΥΠΕΓΡΑΨΕ για την διεξαγωγή της
 και γίνε κομμάτι της προσπάθειας να πραγματοποιηθεί.

ΟΛΟΙ στη Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Φοιτητών Πα.Μακ.
την Πέμπτη 5/12 στις 13:00 στο Αμφ. Τελετών



ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΕΝΩΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ - Ε.Α.Α.Κ.

Σχόλια