Συνάδελφε, συναδέλφισσα πρωτοετή,

Καταρχάς, καλώς ήρθες στη νέα σου σχολή! Ίσως το κείμενο που κρατάς δεν είναι το μοναδικό που σου δίνεται σήμερα, ίσως αισθάνεσαι ότι είναι ένα ακόμη που θα σου πει τα «τι και πως» της εγγραφής και για μια ακόμη φορά όλοι και όλα θα πέσουν πάνω σου. Μάλλον όμως θα σε εκπλήξει, γιατί ξεκινά με το προφανές: Η εγγραφή σου στο πανεπιστήμιο είναι μια απλή διαδικασία που σίγουρα μπορείς να την κάνεις και μόνος σου!

Μετά από καιρό διαβάσματος λοιπόν, κουραστικών και δαπανηρών φροντιστηρίων, εξαντλητικών εξετάσεων και ύστερα από ώρες ολόκληρες αγωνίας και άγχους, τα κατάφερες! Ένα σημαντικό βήμα αισθάνεσαι πως έχει γίνει μιας και η εισαγωγή ενός μαθητή στο πανεπιστήμιο σήμαινε και την ολοκλήρωση μιας πορείας που, με μια μικρή προσπάθεια 4-5 χρόνων φοίτησης ακόμη, θα οδηγούσε στην επαγγελματική αποκατάσταση. Η βασικότερη όμως προσδοκία με την οποία έχουν συνδεθεί οι ακαδημαϊκές σπουδές –συνεπώς και το πτυχίο ως απόληξη αυτών-φαίνεται να  καταρρέει…

Τα τελευταία χρόνια σίγουρα θα έχεις αισθανθεί μια αλλαγή της κοινωνικής πραγματικότητας αλλά και της απλής δικής σου καθημερινότητας. Από τα χρόνια σου ως μαθητής θα έχεις βιώσει τα προβλήματα που συναντά η νεολαία. Παραπαιδεία και φροντιστήρια , δημόσιο σχολείο σε ρόλο μαριονέτας, εντατικοποίηση, έλλειψη προοπτικής.

Το σκηνικό εδώ, στο χώρο του πανεπιστημίου, δε θα μπορούσε να είναι διαφορετικό. Ήδη γνωρίζεις ότι η καθυστέρηση της εγγραφής σου οφείλεται στην δρομολογούμενη από την κυβέρνηση μείωση των δημοσίων υπαλλήλων, που πλήττει και το διοικητικό προσωπικό του πανεπιστημίου. Ήδη θα έχεις κάνει ένα πρώτο υπολογισμό των εξόδων διαμονής στην πόλη, αν έρχεσαι να σπουδάσεις από αλλού. Σε πολύ μικρό διάστημα ακόμη, θα έχεις ανακαλύψει και ο ίδιος ακόμη περισσότερα για το πανεπιστήμιο, όπως την συρρικνωμένη φοιτητική μέριμνα-αποτέλεσμα της υποχρηματοδότησης- ή και το χωροταξικό ζήτημα που προέκυψε μετά το περσινό σχέδιο «Αθηνά».

«Εντάξει είναι ζόρικα, αλλά 4-5 χρόνια είναι, θα περάσουν»

Μια επιλογή- σκέψη πολλών συμφοιτητών μας – είναι η όσο το δυνατόν πιο γρήγορη ολοκλήρωση των σπουδών , έστω και κουτσά στραβά δεδομένων των δυσκολιών που αναφέρθηκαν και της πίεσης που προκαλεί η οικονομική κρίση. Παρ’ όλα αυτά, μια τέτοια σκέψη ξεχνά το δραματικό εργασιακό τοπίο που έχει διαμορφωθεί ειδικά για τη νεολαία. Η ανεργία στην κατηγορία αυτήν πλησιάζει το 65%, οι μισθοί κινούνται σε επίπεδα ακόμη πιο χαμηλά και από αυτά που χαρακτήριζαν τους λίγο μεγαλύτερούς μας ως γενιά των 700 €, η πιο συνηθισμένη δουλειά ενός 25αρη είναι «στο πόδι», ανασφάλιστη και ευέλικτη. Μια τέτοια λογική άλλωστε, της φιλοδοξίας για αποκλειστικά ατομική ανέλιξη και αδιαφορίας για την παραπάνω κατάσταση, πέρα από την παταγώδη διάψευση της λίγα χρόνια αργότερα, θα οδηγούσε τόσο την κατάσταση του πανεπιστημίου όσο και το σκηνικό εκτός αυτού, σε πολύ χειρότερη μοίρα για τις επόμενες γενιές.



Συνάδελφε, συναδέλφισσα,

Έχεις την τύχη να ανήκεις στη γενιά που θα διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο τα επόμενα χρόνια. Μπορεί η νεολαία αυτή τη στιγμή να βρίσκεται στο στόχαστρο της κυβερνητικής πολιτικής και των μνημονίων, είναι όμως και το κομμάτι εκείνο της κοινωνίας που έχει τον πρώτο λόγο να αλλάξει την κατάσταση. Θυμήσου, πως η απομόνωση, ο ατομικός δρόμος, ο επιβιωτισμός και η αδιαφορία δεν είναι σύμμαχοι της γενιάς μας, της νεολαίας, αλλά παγίδες για να εγκλωβίσουν την οργή και τη δυναμική μας…


Είσαι μέλος πλέον του φοιτητικού συλλόγου, με την εγγραφή σου στη σχολή. Αποκτάς έτσι μια δεύτερη ιδιότητα, πέρα από αυτή του φοιτητή που σπουδάζει, αυτή του φοιτητή που έχει τον πρώτο λόγο στις σπουδές του και στο μέλλον του. Πέρα από τις ετήσιες εκλογές ο σύλλογος οφείλει να συνεδριάζει σε τακτά χρονικά διαστήματα για να αποφασίσει για τα κοινά μας προβλήματα, να προτείνει λύσεις και να τις υλοποιεί. Από την άλλη είναι αναγκαίο να αγωνιζόμαστε κάθε στιγμή συλλογικά για τα δικαιώματα και τις ανάγκες μας, κόντρα σε όποιον προσπαθεί να τα καταργήσει. Η αλληλεγγύη και η συναδελφικότητα, είναι βασικές αξίες, ακολούθησέ τες από τα πρώτα σου βήματα και θα βγεις κερδισμένος.

Οι συσχετισμοί που περιγελούν τα δικαιώματα και τις ανάγκες μας οφείλουν να ανατραπούν!

Όπως θα έχεις ήδη παρατηρήσει με μια απλή βόλτα στο πανεπιστήμιο σήμερα, πολλοί φοιτητές προσφέρθηκαν απλόχερα να σε βοηθήσουν με την εγγραφή σου. Η συνταγή δοκιμασμένη. Φοιτητές που αρχικά δηλώνουν απλά μέλη του Συλλόγου φοιτητών και ίσως αργότερα την πολιτική τους ένταξη, σε βοηθούν σήμερα, ίσως παίρνουν κάποια από τα στοιχεία σου( όνομα, αριθμός τηλεφώνου κτλ) και ετοιμάζονται να παρουσιαστούν εκ νέου βοηθοί σου στις πρώτες μέρες των μαθημάτων, είτε προσφέροντας «ενημέρωση» για το πρόγραμμα μαθημάτων είτε απλά προσφέροντας «παρέα» στις ομολογουμένως πιο δύσκολες πρώτες μέρες. Θα σου πουν ότι δεν έχουν σχέση με την πολιτική και ότι απλά κάνουν «παρέες». Η σκοπιμότητα απλή. Μέσα από αυτή τη γνωριμία μαζί σου θα προσπαθήσουν να σου ενσωματώσουν τα στοιχεία της αδράνειας και της παθητικότητας, αποπροσανατολίζοντας σε, ως προς τον ρόλο που καλείσαι να παίξεις ως μέλος του συλλόγου αλλά και ως νέος συνολικότερα. 
Όλα αυτά τη στιγμή που οι συγκεκριμένες παρατάξεις- ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και ΠΑΣΠ- διαδραματίζουν έναν αρκετά κομβικό ρόλο στο ελληνικό πανεπιστήμιο. Με τις δικές τους θέσεις, προτάσεις αλλά κυρίως πρακτικές στηρίζουν κάθε προσπάθεια «μεταρρύθμισης» του πανεπιστημίου, θέτοντας μάλιστα πολλούς  φοιτητικούς συλλόγους εκτός των εξελίξεων και καταργώντας τον ουσιαστικό τους ρόλο. Είναι η ΔΑΠ εκείνη η
παράταξη που κρατά τον σύλλογο μας μακριά από Γενική Συνέλευση εδώ και 2 χρόνια(!!) και αρνείται όποια συζήτηση ακόμη και για τα πλέον σοβαρά ζητήματα, όπως κλείσιμο σχολών ή διώξιμο φοιτητών από τις εστίες. Μην πέσεις στην παγίδα! Η ΔΑΠ είναι αυτή που εκτελεί τις εντολές του Σαμαρά και της κυβέρνησης στα πανεπιστήμια, μιας και ακόμη και μετά τη φασιστική δολοφονία του Π. Φύσσα παπαγάλιζε -όπως και η ΝΔ- την θεωρία των άκρων.

Ποιοι είμαστε!

Ώρα και για τις δικές μας συστάσεις. Είμαστε η Αριστερή Ενωτική Παρέμβαση, σχήμα φοιτητών που συμμετέχει στο πανελλαδικό δίκτυο σχημάτων της Ενιαίας Ανεξάρτητης Αριστερής Κίνησης. Δεν είμαστε παράταξη – δεν είμαστε κάτι στατικό, είμαστε σχήμα. Μία δυναμική διαδικασία που η ύπαρξη και η εξέλιξή του βρίσκονται στα χέρια όσων βάζουν το λιθαράκι τους σ’ αυτό. Λειτουργούμε στη βάση της άμεσης δημοκρατίας. Η πολιτική μας αντίληψη και η πολιτική μας δράση αποφασίζεται μέσα από τις ανοιχτές διαδικασίες μας. Η ΑΕΠ-ΕΑΑΚ θέλουμε να αποτελεί ένα πεδίο υποδοχής προβληματισμών, ερωτημάτων και αντιλήψεων που θα τροφοδοτούν όλους τους υπόλοιπους σχηματίες. Θεωρούμε πως κάθε φοιτητής είναι ικανός να κάνει (ή να παράγει) πολιτική ώστε μέσω της συνδιαμόρφωσης να αναγνωρίζεται η ιδιαίτερη συμβολή του και παράλληλα να προτάσσεται η συλλογικότητα ενάντια στον ατομισμό. Ακόμη, σε πείσμα των καιρών παραμένουμε ανεξάρτητοι από τους κομματικούς μηχανισμούς, το καθηγητικό κατεστημένο και την οικονομική χρηματοδότηση.

Είμαστε με την αριστερά, την πραγματική αριστερή αντίληψη που δημιουργεί ρήγματα στις συνειδήσεις, που εκφράζει τα ριζοσπαστικά οράματα και κινήματα, δεν προσαρμόζεται στις ανάγκες του συστήματος, αλλά δημιουργεί τους όρους ανατροπής του. Έτσι, εμείς διαλέγοντας ένα δρόμο αντίστασης, αλληλεγγύης, συλλογικότητας και ανάπτυξης κοινωνικών αγώνων τοποθετούμαστε συνειδητά σε μια αριστερή κατεύθυνση. Ούτως ή άλλως κάθε στάση είτε προσωπική είτε συλλογική χρωματίζεται πολιτικά, ανάλογα με το αν ενισχύει την υπάρχουσα κατάσταση ή συμβάλλει στον αγώνα για μια καλύτερη ζωή. Έτσι λοιπόν καλούμε κάθε φοιτητή και φοιτήτρια να ενεργοποιηθεί για έναν δύσκολο αγώνα, για τις μικρές και τις μεγάλες μάχες που ‘χουμε μπροστά μας.
«Αυτός που αγωνίζεται
 μπορεί και να χάσει.
Αυτός που δεν αγωνίζεται,
έχει ήδη χάσει»

Αριστερή Ενωτική Παρέμβαση
σχήμα της

                                      Ε.Α.Α.Κ.

Σχόλια