ΑΕΠ ★ ΕΑΑΚ

Την Δευτέρα 27/4 στις 15:00 συζητάμε για : τις εξελίξεις στην εκπαίδευση, ενόψει κατάθεσης νέου νομοσχεδίου για τα πανεπιστήμια τις φοιτητικές εκλογές της 13 ης Μάιου τις κεντρικές πολιτικές εξελίξεις το νέο περιοδικό του σχήματος Αντίθετα με τη λογική και τη δομή των παρατάξεων η ΑΕΠ πραγματοποιεί ανοιχτές διαδικασίες, όπου κάθε φοιτητής μπορεί να παρακολουθήσει, να τοποθετηθεί ή να θέσει τις δικές του ερωτήσεις. Μαζευόμαστε αρχικά στο τραπεζάκι και στη συνέχεια βρίσκουμε κάποια διαθέσιμη αίθουσα. 

Τις τελευταίες μέρες ανακοινώθηκε από το Υπουργείο Παιδείας το νέο πολυνομοσχέδιο που θα κατατεθεί προς ψήφιση στη Βουλή και αφορά σε μεγάλο του κομμάτι τόσο την λειτουργία του πανεπιστημίου, όσο και την φοιτητική καθημερινότητα. Κάποιες από τις διατάξεις που περιέχει είναι : η κατάργηση ορισμένων διατάξεων περί διαγραφών η κατάργηση των Συμβουλίων Ιδρύματος η επέκταση του χρόνου (2ν έτη) που ένας φοιτητής δικαιούται φοιτητικές παροχές, καθώς και η επαναφορά  έως ένα βαθμό της δυνατότητας των φοιτητών να συμμετέχουν στη Σύγκλητο και στις συνελεύσεις τμημάτων (συνελεύσεις των καθηγητών του κάθε τμήματος). «Τίποτα δε μπορεί να αλλάξει»,   τυχαίος φοιτητής στο Πα.Μακ. Η συγκεκριμένη εξέλιξη είναι αρκετά σημαντική. Όλο το τελευταίο διάστημα, και ιδιαίτερα από το 2011 και μετά όπου ψηφίστηκε ο τελευταίος ολοκληρωμένος νόμος για τα πανεπιστήμια (νόμος Διαμαντοπούλου) προσπάθησε να επιβληθεί μια λογική «απάθειας ». «Τίποτα δε μπορεί να αλλάξει», «Καλές μωρέ και οι πρ

Όλοι πάνω-κάτω γνωρίζουμε την πραγματικότητα. Και όλοι έτσι ξέρουμε ότι ο παραπάνω τίτλος αντιπροσωπεύει σε μεγάλο βαθμό τα λεγόμενα πολλών φοιτητών. Ίσως είναι η πιο συχνή φράση μετά την ερώτηση «Πόσα μαθήματα χρωστάς;». Από πού όμως προκύπτει αυτή η απέχθεια; Ή ίσως καλύτερα πως γίνεται να μην προκύψει αυτή η απέχθεια προς τις παρατάξεις; Μια ιστορία από τη δικιά σου μέρα Από την πρώτη στιγμή που κάποιος πατάει το πόδι του στο πανεπιστήμιο θα υπάρξουν πολλοί που θα τον αρπάξουν από το χέρι για να τον…βοηθήσουν και τυχαία θα κρατήσουν και τον αριθμό του. Στη συνέχεια υπάρχουν…επισκέψεις στα αμφιθέατρα όχι για κάποια πολιτική παρέμβαση, αλλά για να πούνε «καλημέρα» και να μας κάνουν παρέα, ενώ παράλληλα προωθείται η λογική των κερασμάτων και των εκδρομών. Μέσω του «Συλλόγου» διοργανώνονται τουρνουά ταχυφαγείας όμως σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς δεν υπάρχει κανένας ουσιαστικός πολιτικός διάλογος για ζητήματα καθημερινότητας από την λέσχη μέχρι κάποιο άλλο ζήτημα ,όπω

Τουλάχιστον έκπληξη μας προκαλεί η πρωτοβουλία της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ για διεξαγωγή Γενικής συνέλευσης του συλλόγου φοιτητών. Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση της: Τα καθημερινά προβλήματα του πανεπιστημίου δεν μπορούν να μας βρίσκουν αμέτοχους. την ώρα που συμφοιτητές μας διαγράφονται, πολλοί από αυτούς στερούνται του δικαιώματος τους για δωρεάν σίτιση ενώ πληρούν τα κριτήρια που έχουν τεθεί από το υπουργείο, η έλλειψη επαρκών θέσεων στα αμφιθέατρα έχει καταντήσει καθημερινό θέαμα, η υποχρηματοδότηση είναι περισσότερο εμφανής από ποτέ. Οι φοιτητές πρέπει να δώσουν μία απάντηση. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι οι Συνελεύσεις δεν έχουν κάποιο νόημα ειδικά τη στιγμή που το μόνο που συμβαίνει σε αυτές είναι φαινόμενα βίας και ανοίγει το ενδεχόμενο μιας κατάληψης. Δεν θα πέσουμε στην παγίδα της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, μια Συνέλευση θα είναι καταστροφική!! Παράλληλα καταγγέλουμε το αίτημα της ΠΚΣ για επανένωση της αριστεράς, με αφορμή το κάλεσμα της σε κοινό πλαίσιο για τη ΓΣ. Είναι ολοφάνερο πλέον ότι το μόνο που